انسانها از چه زمانی به انباشت دانش اجتماعی `پرداختند؟
- شناسه خبر: 50237
- تاریخ و زمان ارسال: 8 تیر 1403 ساعت 23:54
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
![](https://www.armandaily.ir/wp-content/uploads/2024/06/دانش-اجتماعی.jpg)
آرمان امروز :زمانی که انسانها از اطلاعات نسلهای قبل استفاده کردند تا بتوانند وسایل جدید بسازند پیشرفت چشمگیری در ابزارها ایجاد شد. اما این چهزمانی اتفاق افتاد؟
انسانها به این دلیل پیشرفت میکنند که همهی کارها را از صفر شروع نمیکنند. جوامع ما راههای موثری برای انتقال دانش ابداع کردهاند. آموزش رسمی، ویدئوهای آموزشی و شیوههای فرهنگی به ما امکان میدهند از اطلاعات دیگران استفاده کنیم و بینشهای خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم. یادگیری از دیگران پیشرفت ما را سریعتر میکند.
به گزارش زومیت، خویشاوندان نزدیک انسان، مانند شامپانزهها و بونوبوها، از همسالان خود یاد میگیرند. بااینحال، آنها فاقد یک فرهنگ تجمعی هستند؛ یعنی فرآیندی که در آن فناوریهای جدید براساس دانش گذشته ساخته میشوند.
اما انسان از چه زمانی این توانایی را به دست آورد؟ اولین اجداد ما چه زمانی شروع به ساختن از روی دانش دیگران و ایجاد ارتباطاتی کردند که ما را از سایر نخستیها متمایز میکرد؟
فرهنگ تجمعی یا انباشتی، فرآیند انباشت دانش فنی و فناوری از طریق یادگیری اجتماعی، اخیرا بیشتر و بیشتر به عنوان عامل کلیدی برای موفقیت انسان به عنوان یک گونه شناخته میشود.
این مفهوم برای اولینبار در دههی ۱۹۹۰ مورد توجه گستردهتر قرار گرفت، مخصوصا به عنوان راهی برای متمایزکردن فرهنگ انسانی از سایر گونهها در نظر گرفته شد. مطمئناً، بسیاری از گونهها «فرهنگ» دارند، اما فقط انسانها میتوانند تغییراتی را در طول زمان ایجاد و روی هم انباشته کنند. ابزارهای سنگی روش خوبی برای بررسی پیشرفت انسانهاست زیرا بسیاری از آنها حفظ شدهاند.
فرهنگ تجمعی یک جنبهی اساسی از تکامل انسان و داستانی از پیشرفتهای مداوم فرهنگی و تکنولوژیکی منتقلشده از طریق نسلهای بیشمار است. این انباشت دانش، انسانها را از سایر نخستیها متمایز کرده و ما را قادر میسازد تا با طیف وسیعی از محیطها سازگار شویم. برخلاف چالشهایی که برای این ایده وجود دارد، فرهنگ تجمعی همچنان در توسعهی ما حیاتی است.
به گفتهی چارلز پرو، دانشیار دانشکدهی تکامل انسان و تغییرات اجتماعی در دانشگاه ایالتی آریزونا و جاناتان پیج، محقق پسادکترا در دانشگاه میسوری و فارغالتحصیل دکترای دانشگاه آریزونا، فرهنگ تجمعی حدود ۶۰۰ هزار سال پیش تقریباً همان زمانی که اجداد ما و نئاندرتالها راه خود را از هم جدا کردند، آغاز شد.
پرو در بیانیهای توضیح داد: «گونهی ما، هومو ساپینس، در انطباق با شرایط اکولوژیکی، از جنگلهای استوایی گرفته تا تندراهای قطبی، که نیاز به حل مشکلات مختلف دارد، موفق بوده است.» او اعتقاد دارد فرهنگ تجمعی کلیدی و مهم است، زیرا باعث میشود انسانها با استفاده از اطلاعات قبلی، راهحل و وسایل جدید بسازند.
پرو و پیج برای تحقیق خود که در نشریه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا منتشر شده، رویکردی کاملاً ساده را پیش گرفتند. برای شروع، آنها بر ابزارهای سنگی تمرکز کردند، زیرا این ابزارها تنها چیزهایی هستند که در تاریخ گونهی ما به خوبی حفظ شدهاند. ابزارهای سنگی مصنوعاتی هستند که در طول تاریخ بشر به خوبی حفظ شدهاند و بسیاری از آنها برای صدهاهزار سال ثابت ماندند. محققان با مطالعهی نمونههایی، نحوهی ساخت این ابزارها را یاد گرفتند. پیچیدگی ابزارها نشان میدهد که فرهنگ تجمعی از چه زمانی آغاز شده است. تکنیکهای پیچیده میتواند به طرحهای بیشتری منجر شود، اما کشف، تسلط و آموزش آنها سختتر میشود. پس بهاینترتیب نیاز دارد تا دانش بیشتری برای ساخت ابزار پیچیده استفاده شود و اینکار فقط با استفاده از دانشی که افراد قبلا آن را بهدست آوردهاند امکانپذیر است.
اگر ادعاهای پیج و پرو درست باشد، پس فرهنگ تجمعی ممکن است در دوران پلیستوسن میانه آغاز شده و ممکن است پیش از واگرایی نئاندرتالها و انسانهای مدرن رخ داده باشد. / عصر ایران