همه باید “برای ایران” رای بدهیم
- شناسه خبر: 50066
- تاریخ و زمان ارسال: 6 تیر 1403 ساعت 23:50
- نویسنده: روزنامه آرمان امروز
![](https://www.armandaily.ir/wp-content/uploads/2023/10/راشد-عفرپور-کلوری.jpeg)
راشد جعفرپور کلوری
آرمان امروز : مشارکت مردم در انتخاب بالاترین مقام اجرایی کشور از جمله موهبت هایی است که پس از گذر قرن ها به یُمن حاکمیت نظام جمهوری اسلامی در کشور ما آغاز گردید. از دوران حکومت پادشاهان هخامنشی، پارتها و ساسانیان تا بعد از اسلام و حکومت های پادشاهان محلی و سلسله های پادشاهی سلجوقیان و صفویان و غیره در هیچ مقطع تاریخی مردم حقی در حاکمیت نداشته اند و کشور با نظر شخص پادشاه و منصوبان او اداره می شد. بعد از گذر قرنها با پیروزی انقلاب مشروطه که با مجاهدت علما، روشنفکران و سیاستمداران بزرگ انجام گرفت برای اولین بار در سال ۱۲۸۵ مجلس شورای ملی به فرمان مظفرالدین شاه تشکیل شد و مردم برای اولین بار از حق مشارکت در حاکمیت با انتخاب نماینده برخوردار شدند و این نخستین گام در استقرار دموکراسی در ایران بود. یعنی به مردم برخلاف همه دوران های شاهنشاهی باستان و حاکمیت حدود ۶۰۰ ساله خلفای اموی و عباسی و سلسله پادشاهان تا دوران قاجار در هیچ دوره ای مردم در حاکمیت، مشارکت و نقشی نداشته اند.
همیشه حکام و پادشاهان یا از طریق کودتا و جنگ و یا بطور موروثی به حاکمیت دست می یافتند و قانون آن بود که حاکم یا حاکمان محلی اعم از استانداران، فرمانداران و روسای محلی می گفتند. با پیروزی انقلاب مشروطه و حکومت پهلوی ها، بیست و چهار دوره انتخابات مجلس برگزار شد که نسبت به دوران قبل از آن یک گام بسیار مثبتی در جهت استقرار مردم سالاری و نقش داشتن مردم در بدنه حاکمیت بود. هیچ وقت تلاشها و مبارزات روشنفکران، علما و انقلابیون دوران مشروطیت از خاطر مردم ما محو نخواهد شد. در این مسیر هزاران نفر جانشان را از دست دادند تا از قدرت حاکمان به نفع عامه مردم بکاهند. خود را در حالی در قدرت سهیم کردند که دیگر زنده نماندند. با پیروزی انقلاب سال ۵۷ ، این رشادت ها و جانفشانی ها چندین برابر شد و رهبران انقلاب و مردم مبارز، به حدی در تصمیم خود قاطع شدند که موجب برکناری عوامل و عناصر حاکمیت پهلوی شدند و رهبری ملت در دست کسی افتاد که می گفت: “میزان رای ملت است”. یعنی جمهوری ای بنیان نهاد که ۹۸.۲ درصد جمعیت آن زمان، به آن رای آری دادند. طی سالیان بعد از انقلاب نیز بیشترین انتخابات با عناوین انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهر و روستا برگزار شد تا مردم به نحو حداکثری در تمامی لایه های حاکمیت حضور فعال داشته باشند.
متاسفانه گاهی در نحوه برگزاری انتخابات ها تخلفات جزئی هم رخ داد که منتقدین لقب انتخابات فرمایشی به آنها دادند اما حقیقت انتخابات های برگزار شده عموما” از سلامت بالایی برخوردار بوده و گاها” به دلیل رد صلاحیت های برخی از جناح ها و یا افراد شاخص، مردم از شرکت در انتخاباتها اجتناب نمودند که متاسفانه در انتخابات مجلس شورای اسلامی اخیر با ۵۹ درصد عدم شرکت، رکورد عدم مشارکت ها زده شد و این قطعا” برخلاف خواسته رهبری معظم و مقامات عالیه کشور بود. در انتخابات ریاست جمهوری حاضر، رهبری معظم بسیار تاکید بر مشارکت حداکثری داشته و در تمامی سخنرانی ها، با بیان ادله بسیار محکم، بر حضور پر رنگ آحاد مردم در پای صندوق های رای پافشاری نموده اند.
بی تردید حضور در انتخابات هم حق است و هم تکلیف. حقی که باید استیفا کرد و اگر استیفا نشود از دست می رود. از سویی به دلیل وجه اسلامیت نظام، یک تکلیف شرعی است. یعنی اگر مشارکت نکنیم از انجام یک وظیفه اجتماعی قصور شرعی مرتکب شده ایم. با توجه به فرمایشات رهبری معظم شرکت در انتخابات منافع بسیار زیادی برای فرد و کشور دارد از جمله: مشارکت راه ایجاد تحول، ایجاد امنیت، اعتراض به مشکلات موجود، ایجاد قدرت، راه مقابله با فروپاشی اجتماعی، تحقق پیشرفت، مقابله با کاهش عقلانیت در جامعه و در مجموع مشارکت عامل حفظ و ترویج مردمسالاری دینی است که معظم له به طرق مختلف این ادله را در مناسبت های مختلف بیان فرموده اند. در خصوص مشارکت نکردن هم دلایل مختلف بیان نموده اند: “مشارکت نکردن خودش یک انتخاب است. باید آثار این انتخاب را دید. یک اثرش این است که اجازه میدهیم دیگری برایمان تصمیم بگیرد. یک اثرش این است که رضایت میدهیم به شخص ناصالح عملا”. یک اثرش این است که رضایت میدهیم به جرأت پیدا کردن دشمنان و ظالمان برای ضربهزدن به کشور، یک اثرش رضایت است به استبداد و دیکتاتوری و… .” با این اوصاف بر همه لازم و واجب است برای استیفای حق خویش در حاکمیت و ارتقای قدرت و پشتوانه مردمی رئیس جمهور در انتخابات شرکت کنند تا دشمنانی که با ما در یک صلحی مسلح بسر می برند و از هر اُفتی از ما خیزی بلند علیه ما برمی دارند مایوس شوند. برای ایران همه ایرانیان باید با خیزشی همگانی جهت وفاق اجتماعی و انسجام ملی برای پیشرفت و آبادانی کشور بردارند.